Οι ιστορικές συλλογές του ΤAU περιλαμβάνουν περίπου 6.000 δείγματα, τα οποία χρονολογούνται από τις αρχές του 19ου αιώνα έως το τέλος της δεκαετίας του 1930. Τα περισσότερα προέρχονται από συλλογές του Theodor von Heldreich, του Θεόδωρου Ορφανίδη, του Joseph Sartori, του Βασίλειου Τούντα και του Δημητρίου Ζαγανιάρη, αλλά και πολλών άλλων συλλεκτών .

Στην ιστορική συλλογή του ΤAU περιλαμβάνονται τουλάχιστον 44 δείγματα ονοματολογικοί τύποι που έχουν συλλεχθεί τον 19ο αιώνα. Συγκεκριμένα υπάρχει ένας λεκτότυπος, 30 ισολεκτότυποι, 10 σύντυποι και τέσσερεις πιθανοί ονοματολογικοί τύποι. Περισσότερα από τα μισά είναι ενδημικά taxa της Ελλάδας (18) και των Βαλκανίων (9). Τα δείγματα αυτά έχουν συλλεχθεί από τα φυτογεωγραφικά διαμερίσματα της Πελοποννήσου (17), της Στερεάς Ελλάδας (15), των Κυκλάδων (3), της Βόρειας Κεντρικής Ελλάδας (3), της Κρήτης και Καρπάθου (2), της Βόρειας Πίνδου (1) και των Νήσων του Βορείου Αιγαίου (1). Τα περισσότερα δείγματα (30) προέρχονται από τις συλλογές του Theodor von Heldreich, τα οποία είτε είχαν συλλεχθεί από τον ίδιο τον Heldreich, ή από άλλους συλλέκτες, όπως ο Karl Hermann Zahn, ο Giacomo Guicciardi και ο Giovanni Battista Samaritani. Δέκα δείγματα έχουν συλλεχθεί από τον Θεόδωρο Ορφανίδη και τα υπόλοιπα ανήκουν στις συλλογές του Joseph Sartori (2), Antonio Baldacci (1) και Carl Baenitz (1).


Οι κυριότεροι συλλέκτες

Ο Theodor Heinrich Hermann von Heldreich (1822-1902) ήταν Γερμανός, με σπουδές στη φιλοσοφία και τη φυσική ιστορία. Έφτασε στο τότε νεοσύστατο ελληνικό κράτος το 1843 σε ηλικία 21 ετών και έζησε στη χώρα σχεδόν το σύνολο της υπόλοιπης ζωής του. Διετέλεσε επιμελητής του Βασιλικού Κήπου και του Φυσιογραφικού Μουσείου του Πανεπιστημίου Αθηνών. Είναι από τους σημαντικότερους μελετητές της ελληνικής χλωρίδας καθώς έχει ανακαλύψει και περιγράψει επτά γένη φυτών και αρκετές εκατοντάδες ειδών. Προς τιμήν του έχει ονομαστεί το γένος Heldreichia Boiss. και πλήθος ειδών όπως η Jankaea heldreichii (Boiss.) Boiss.

Ο Θεόδωρος Ορφανίδης (1817-1886) ήταν ο πρώτος σύγχρονος Έλληνας επιστήμονας βοτανικός. Καταγόταν από τη Σμύρνη της Μικράς Ασίας. Διετέλεσε τακτικός καθηγητής και πρύτανης στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και έφορος του Δημόσιου Δενδροκομείου. Παράλληλα, έγραφε ποίηση, κυρίως σατυρική και συμμετείχε ως πληρεξούσιος στη Β’ Εθνοσυνέλευση των Αθηνών το 1862. Περιέγραψε πλήθος φυτικών ειδών και προς τιμήν του ονομάστηκε το γένος Orphanidesia Boiss. και δεκάδες είδη, όπως η σπάνια Biebersteinia orphanidis Boiss.

Ο Joseph Sartori (1809-1885) ήταν Βαυαρός φαρμακοποιός, που έφτασε στην Ελλάδα το 1833 ως αυλικός του Βασιλιά Όθωνα και έζησε στη χώρα έως το 1862. Υπήρξε αρχιφαρμακοποιός του βασιλιά και δίδαξε στο βασιλικό φαρμακείο. Σημαντική ήταν η συμβολή του στη συγγραφή της πρώτης επίσημης Ελληνικής Φαρμακοποιίας. Συνέλεξε πλήθος δειγμάτων και μεγάλο μέρος των συλλογών του το άφησε στην Αθήνα. Ο ίδιος δεν δημοσίευσε περιγραφές ειδών, όμως από τα δείγματά του οι Boissier και Helderich περιέγραψαν δεκάδες νέα είδη. To γένος Sartoria Boiss. & Heldr. έχει ονομαστεί προς τιμήν του καθώς και ορισμένα είδη όπως το όπως το Ferulago sartorii Boiss.

Ο Βασίλειος Τούντας (1871-?) ήταν ιατρός και φυσιοδίφης. Ελάχιστα πράγματα είναι γνωστά για εκείνον, κυρίως από αναφορές του Heldreich με τον οποίο συνεργαζόταν. Προς τιμήν του έχουν ονομαστεί ορισμένα είδη όπως το  Colchicum tuntasium Heldr.

Ο Δημήτριος Ζαγανιάρης (1901-1940) υπήρξε Υφηγητής Συστηματικής Βοτανικής και Φυτογεωγραφίας στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης κατά την περίοδο 1936-1940. Δημοσίευσε περίπου εννέα χλωριδικά έργα κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του ’30 μεταξύ των οποίων είναι η «Χλωρίδα της Μάνης» και το πιο αξιομνημόνευτο έργο του «Herbarium Macedonicum». Και τα δύο βραβεύθηκαν από την Ακαδημία Αθηνών. Ήταν ακούραστος συλλέκτης και φαίνεται ότι ήταν ο ιδρυτής του Herbarium που σήμερα είναι γνωστό ως ΤAU. Eκτός από τις δικές του συλλογές, εμπλούτισε επίσης το Ηerbarium με δείγματα από άλλα Herbaria, μέσω ανταλλαγών. Πολλά από τα δείγματά του καταστράφηκαν κατά τη διάρκεια του Β ‘Παγκοσμίου Πολέμου. Ό,τι απέμεινε από τη συλλογή του (περισσότερα από 3000 δείγματα), εξ όσων γνωρίζουμε, βρίσκεται μόνο στο ΤAU.

Άλλοι συλλέκτες του ΤAU είναι οι:

  • Karl Gabriel Baenitz (1837-1913), Γερμανός δάσκαλος και βοτανικός
  • Antonio Baldacci (1867-1950), Ιταλός βοτανικός με ενδιαφέρον για τη χλωρίδα των δυτικών Βαλκανίων
  • Carl Nikolaus Fraas (1810-1875), ιδρυτής του Βασιλικού Κήπου (πλέον Εθνικού κήπου) και πρώτος καθηγητής Βοτανικής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών
  • Giacomo Guicciardi, ταριχευτής στο Φυσιογραφικό Μουσείο του Πανεπιστημίου Αθηνών
  • Eugen von Halácsy (1842-1913), του Ούγγρος βοτανικός, συγγραφέας του “Conspectus florae Graecae” (1900-1908)
  • Timoleon Holzmann (1843-?), φυσιοδίφης, φίλος και συνεργάτης του Heldreich
  • Theobald Krüper (1829-1917), Γερμανός ορνιθολόγoς και εντομολόγος και επιμελητής του Φυσιογραφικού Μουσείου του Πανεπιστημίου Αθηνών
  • Thomas Pichler (1828-1903), Αυστριακός βοτανικός και οδηγός βουνού
  • Elisée Reverchon (1835-1914), Γάλλος βοτανικός, με ενδιαφέρον για τη χλωρίδα της Ιβηρικής
  • Giovanni Battista Samaritani (1821-1894), Ιταλός γιατρός και χειρουργός
  • Karl Hermann Zahn (1865-1940), Γερμανός βοτανικός, ειδικός στο γένος Hieracium
  • Θεόδωρος Αφεντούλης (1824-1893), καθηγητής Βοτανικής και διάδοχος του Ορφανίδη στο Πανεπιστήμιο Αθηνών
  • Ηλίας Ψαρίδης, φοιτητής του Ορφανίδη
elΕλληνικά